We zien dat opdrachtgevers voor het eerst in jaren weer blij worden van IT. De reden hiervoor is dat ze over waren gestapt van het automatiseren van processen naar het automatiseren van arbeidsuren. In deze blog vertel ik over deze paradigmaverschuiving.
Taylor’s Scientific Management
We duiken eerst even de geschiedenis in: in 1911 publiceerde ’s werelds eerste management consultant, Frederick Winslow Taylor The Principles of Scientific Management. Het boek beschreef op welke wijze je een fabriek en haar werkers kunt inrichten, trainen en aansturen. Het doel was (ook al heette dat toen niet zo) productiviteitsverhoging. Het idee was om iedereen te trainen om een eigen specifieke taak uit te voeren in het productieproces en zo op standaard wijze de productie te verhogen. En dat werkte! Taylor ontving diverse prijzen voor zijn werk. En niet alleen toen, maar tot in de 21ste eeuw. In 2001 ontving hij postuum de award voor ‘most influential management book of the 20th century’ van de Academy of Management.
Geestdodend succesvol
Een groot succes dus, deze procesmanagement methode avant la lettre. Tenzij je het aan een willekeurige fabrieksarbeider vroeg…. Dan kreeg je te horen dat het werk alle glans had verloren en dat het bestond uit het eindeloos repeteren van één specialistische taak. Saai, zelfs geestdodend werk zonder enige uitdaging.
Geestdodend werk, door de automatisering van het totale proces. Klinkt bekend? Voor veel zogenaamde ‘kenniswerkers’ in 2021 nog steeds de dagelijkse werkelijkheid. Het enige verschil is dat we als gevolg van procesautomatisering op kantoor in plaats van op de werkplaats nu niet een oneindige hoeveelheid dezelfde boutjes op dezelfde moertjes aan het draaien zijn. Nee, het kennisaspect heeft er voor gezorgd dat we nu een oneindige hoeveelheid rapportjes typen. Of klantgegevens invoeren. Of een statuswijziging aan het ERP systeem doorvoeren. Of… Nou ja, je snapt het wel. Ruim 100 jaar na Taylors ‘scientific management’, is de gemiddelde medewerker nog steeds ondergeschikt aan het het proces.
Waarom robots jou nooit kunnen vervangen
Maar je kunt het ook op een andere manier bekijken: het is dus in meer dan 100 jaar niet gelukt om de mens volledig uit het proces te automatiseren. Ook niet nu de robotisering na de lopende band ook de kantoorautomatisering komt veroveren. Dat heeft te maken met wat ons zo uniek… eh… menselijk maakt: empathie, probleemoplossend vermogen en natuurlijk creativiteit. Die eigenschappen die niet (nooit?) geautomatiseerd kunnen worden, maar die zo wezenlijk belangrijk zijn voor ons werk.
Ruim baan voor de taakautomatisering
Dat is een flinke domper voor de procesdenkers. Als je namelijk kijkt naar een gemiddeld werk- of bedrijfsproces, dan is er altijd wel een stap die probleemoplossend vermogen, creativiteit of een scheut empathie vereisen. Misschien niet altijd, maar af en toe. Dat zou dus betekenen dat al die processen niet in aanmerking komen voor automatiseren. En dat is wat de huidige golf aan robotic process automation (RPA) ook feilloos blootlegt: je kunt vrijwel geen enkel proces in zijn geheel laten uitvoeren door een softbot. Wat je wel blijkt te kunnen doen, is taken automatiseren binnen een proces. Taken die geen specifieke menselijke inbreng vereisen, maar die in elk proces wel aanwezig zijn. En tijd kosten. En repeterend zijn. en veel vaker voorkomen dan we willen. En dus prima te automatiseren zijn!
En daarom zullen robots jou nooit kunnen vervangen
Forrester beschrijft dat in hun onderzoek The future of the workplace 2027 en komt tot de conclusie dat juist de combinatie van mens en slimme digitale assistenten (robot + kunstmatige intelligentie) leidt tot hogere productie, tevredener klanten en een fijnere werkplek. Dus wees gerust: je bent belangrijk en je werk doet er toe. Denk dus vooral na over welke taken je wel graag kwijt zou willen en hoe je beter kunt worden in het onderdeel van je werk dat leuk, interessant en waardevol is!
Robert Mekking is managing partner bij MvR Digital Workforce
Deze column is hier eerder gepubliceerd
